Όταν ήμουν πιτσιρικάς, θυμάμαι το μεγάλο ερωτηματικό που είχε προκαλέσει στη σκέψη μου, μια αφίσα του ΚΚΕ στις κολώνες και τους τοίχους. «Γνωρίστε τις θέσεις του Γκορμπατσώφ για την ειρήνη». Δεν μπορούσα να καταλάβω στο παιδικό μου κεφάλι πρώτα – πρώτα ποιος ήταν αυτός ο Γκορμπατσώφ, και ύστερα γιατί θα έπρεπε να ενδιαφερθούν οι άνθρωποι στην Ελλάδα να μάθουν τις θέσεις του. Επίσης ποιος ήταν αυτός ο άνθρωπος που οι θέσεις του για την ειρήνη είχαν τόσο βάρος που άξιζε ο κάθε ένας να τις γνωρίσει; Όλο αυτό μου φαινόταν τόσο παράταιρο μέσα στο παιδικό μυαλό μου. Ωστόσο ανεξάρτητα από όλα όσα σκεφτόμουν αυτός ο άνθρωπος ήταν κάποιος που η γνώμη του μετρούσε στην παγκόσμια πολιτική σκηνή και σίγουρα κάποιοι την έλαβαν υπόψη τους ή και ταυτίστηκαν με αυτή. Ανεξάρτητα το αν τελικά εφαρμόστηκαν αυτές οι θέσεις του ή όχι κάποιοι τις ενστερνίστηκαν, τις πρόσθεσαν στην σκέψη τους και έζησαν με αυτές. Κάποιοι άλλοι πάλι, ούτε που έδωσαν σημασία ή τις κοίταξαν επιπόλαια.
Από τότε μέχρι σήμερα αν και ο κόσμος έχει αλλάξει δραματικά αυτή η αντίδραση σε κάθε τι που χτυπάει την πόρτα του μυαλού μας φαντάζει πανομοιότυπη. Είμαι σε μια θέση, και κάπως, καθώς περνάω τη ζωή μου, εξαιτίας θεμάτων και προβλημάτων που ανακύπτουν έρχεται από κάπου μια πληροφορία που τελικά προτείνει μια λύση. Δεν θα μπορέσω να δω και να ωφεληθώ από αυτή εάν δεν την ακούσω και την εξετάσω. Στη συνέχεια αν τη βρω αξιόπιστη θα συνεχίζει να μην συμβαίνει τίποτα όσο δεν μετακινούμε από εκεί που είμαι στην καινούργια θέση.
Δεν ξέρω αν είναι η δική μου εντύπωση (σχολιάστε παρακαλώ αν σκεφτόσαστε κάτι άλλο) αλλά αισθάνομαι ότι ζω σε μια χώρα που οι άνθρωποι γύρω μου ως επι το πλείστον δεν ακούν και δεν εξετάζουν, και από αυτούς που το κάνουν και δέχονται ότι η πληροφορία είναι αξιόπιστη, λίγοι είναι αυτοί που κάνουν ακόμα ένα βήμα και αλλάζουν θέση.
Γιατί αλήθεια να συμβαίνει κάτι τέτοιο; Γιατί άνθρωποι αξιόλογοι και κατά τα άλλα συνετοί και επιδέξιοι στο υπόλοιπο της ζωής τους να μην μπορούν να αντιληφθούν απλές απλούστατες πληροφορίες; Να μην θέλουν καν να τις εξετάσουν;
Σε αυτό το blog μιλάω συχνά από την εμπειρία μου με τον Θεό. Περπατούσα για χρόνια μέσα στη θρησκεία δικαιώνοντας τον εαυτό μου και «πουλώντας» στον Θεό τις καλές μου προθέσεις και ενίοτε τις καλές μου πράξεις. Και κάποτε αντιλήφθηκα ότι όλο αυτό δεν βγαίνει πουθενά. Μάλιστα τότε αντιλήφθηκα ότι όλο αυτό είναι ίδιο με όλες τις θρησκείες της γης. Και τότε ζήτησα από τον Θεό να με γλιτώσει από το μαγκάνι αυτό της ψυχής μου. Και Εκείνος το έκανε δίνοντάς μου πληροφορία για το ποιος πραγματικά είμαι εγώ και ποιος πραγματικά είναι ο Ιησούς. Μου έδειξε έμπρακτα πόσο σημαντικός είναι κάθε άνθρωπος για αυτόν και για το πόσο νοιάζεται. Μου έδειξε το σύνολο των ενεργειών του στη ζωή μου πάνω στο φόντο του κατεπείγοντος, εξαιτίας της πιθανότητας του θανάτου.
Υπάρχει μια διένεξη μεταξύ ανθρώπου και Θεού. Αυτή προκαλεί το φυσικό θάνατο αλλά και κάθε πράξη που φέρνει τον πόνο και την θλίψη στη ζωή μας. Φέρνει ταραχή όταν Τον σκεφτόμαστε και όρεξη να ζήσουμε μακριά από οτιδήποτε μας Τον θυμίζει. Ωστόσο θα ήθελα να πω πως ο Θεός έχει θέσεις για την ειρήνη μέσα μας αλλά και στον κόσμο. Και για να τις μάθει κανείς – απλώς για να τις ξέρει – δεν μπορεί να βασίζετε ούτε στις προσωπικές του σκέψεις, όσο καλές και να είναι, ούτε στα θρησκευτικά συστήματα. Χρειάζεται να τις ακούσει από τον ίδιο τον Θεό. Όλες αυτές οι πληροφορίες είναι σκορπισμένες – κρυμμένες αν θέλετε – μέσα στη Βίβλο και το θαύμα είναι ότι ο Θεός τις φανερώνει σε έναν προς έναν του ς ανθρώπους που δέχονται να αρχίσουν να ρωτούν και να ψάχνουν. Επιτρέψτε μου λοιπόν να ρωτήσω σήμερα; «Έχετε γνωρίσει τις θέσεις του Θεού για την ειρήνη;»